Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Η αλληγορία των άστρων

















Star wars

Η ηχώ των άστρων στην δημοκρατία των αστεριών
Η δημοκρατία πεθαίνει σε χειροκροτήματα διαπιστώνει περίλυπη η πριγκίπισσα Πάτβε στον πόλεμο των άστρων όταν ο Σηθ παίρνει την εξουσία στην ομώνυμη ταινία.Δύναται να υπάρξει δημοκρατία μέσα σε μια ελέω θεού ηγεμονία Δυτικού και Ανατολικού τύπου; Μόνο κατ΄ επίφαση,στυγνή ολιγαρχία μαζί με την άνοδο της ασημαντότητας.
Όσο τα κέντρα αποφάσεων βρίσκονται σε θρησκευτικές και οικονομικές δικτατορίες των απογόνων του Σηθ πολλά καράβια του νου θα βουλιάζουν σε πελάγη βαθιά του σκοταδισμού.
Τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμύδια;;;
Η Ευρωπαϊκή κρίση και κατ επέκταση η παγκόσμια είναι στο βάθος κρίση Ελληνικότητας διότι είναι μια βαθιά κρίση αξιών και επαναξέτασης των Προτύπων και Αρχετύπων Ιδεών.
Ο πόλεμος κερδίζεται πρώτα στον χώρο των Ιδεολογιών.
Ο κομμουνισμός κατέρρευσε εκ των έξω, ο καπιταλισμός καταρρέει εκ των έσω λόγω εντροπίας του συστήματος.
Αναζητείται μία καινοφανή κβαντική κοσμοαντίληψη και αυτό είναι η πρόκληση για τους σύγχρονους τζεντάι
Έλληνες και φιλλέληνες και ανθρώπους νόες και όχι αντίνοες!
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα για όλους μας!

Ο Πόλεμος των Άστρων είναι μια σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας γραμμένη από τον Τζορτζ Λούκας. Η πρώτη ομώνυμη ταινία προβλήθηκε στις 25 Μαΐου 1977 και έκτοτε δημιούργησε ένα φαινόμενο ποπ κουλτούρας το οποίο γέννησε 5 ακόμα ταινίες και μια εκτενή λίστα από βιβλία, κόμικς, ηλεκτρονικά παιχνίδια, τηλεοπτικές σειρές, παιχνίδια και φιγούρες και γενικώς έναν ολόκληρο κόσμο γύρω από τη ταμπέλα Star Wars (Ο Πόλεμος των Άστρων).
Το σύμπαν του Πολέμου των Άστρων επίσημα έχει τεράστιο χρονολογικό εύρος και οι πρώτες ιστορίες που περιγράφονται είτε σε νουβέλες είτε σε κόμικς ξεκινάνε από το 5000 ΠΜΓ (Πριν τη Μάχη του Γιάβιν) και φτάνουν μέχρι και το 100ΜΜΓ (Μετά τη Μάχη του Γιάβιν) ενώ γίνονται αναφορές σε χρονολογίες δημιουργίας του σύμπαντος κοντά στο 7.500.000 ΠΜΓ. Οι ταινίες εξελλίσονται σε ένα πολύ μικρό μέρος αυτού, συγκεκριμένα από το 32 ΠΜΓ μέχρι το 4 ΜΜΓ, όπου εξιστορείται πρωτίστως η ζωή του Άνακιν Σκαϊγουώκερ και το πώς από Τζεντάι μετατρέπεται σε Νταρθ Βέιντερ αλλά τελικά βρίσκει την εξιλέωση σώζοντας τον γιο του από τον Ντάρθ Σίντιους.
Ο Πόλεμος των Άστρων είναι μια διαστημική όπερα. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο εύκολα επιστημονική φαντασία καθώς επικεντρώνεται περισσότερο σε ρομαντικά στοιχεία και δραματικές επικές μάχες. Επίσης υπάρχει αρκετά το μυστικιστικό στοιχείο με την Δύναμη που "μαγικά" δίνει όλες αυτές τις δυνάμεις στους Τζεντάι. Ο Λούκας έχει συνδιάσει τόσο φουτουριστικά στοιχεία επιστημονικής φαντασίας με παλιά τεχνολογία σε συνδυασμό με την πρόταση που εμφανίζεται πάντα πρώτη σε κάθε ταινία "A long time ago, in a galaxy far, far away..." (πολύ παλιά, σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακρυά) και δεν δημιουργεί τόσο την αίσθηση ενός πιθανού μέλλοντος παρά την αίσθηση μιας παιδικής ιστορίας, ενός παραμυθιού.
Ο Τζωρτζ Λούκας έχει δηλώσει ότι ο Πόλεμος των Άστρων είναι μια ταινία που συνοδεύει τη μουσική, όχι το αντίστροφο. Η μουσική όλων των ταινιών έχει γραφτεί από τον συνθέτη Τζων Γουίλιαμς και πολλά θέματα που έχουν παιχτεί στις ταινίες αποτελούν πλέον μονόλιθους κινηματογραφικών θεμάτων, άμεσα αναγνωρίσιμα και συνδεμένα με συγκεκριμένους χαρακτήρες της ταινίας. Κινούνται ως επί των πλείστων σε μοτίβα όμοια αυτών της όπερας του Ρίχαρντ Βάγκνερ τα οποία συνδέονται μεταξύ τους πολύ συχνά. Μια μετατροπή του κλασσικού θέματος του Επεισοδίου 4 αποτελεί το κεντρικό θέμα σε κάθε ταινία.
Από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία στο σύμπαν του Πολέμου των Άστρων είναι η Δύναμη. Αυτή δίνει στους Τζεντάι διάφορες δυνάμεις, από τηλεπάθεια και τηλεκίνηση μέχρι ψυχομέτρηση, υπεράνθρωπη φυσική κατάσταση και την δυνατότητα πρόβλεψης του μέλλοντος. Περιγράφεται από τον Γιόντα ως ένα πεδίο που δίνει ζωή και είναι παντού. Ο μεγαλύτερος φόβος ενός Τζεντάι είναι να παρασυρθεί απο την Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης η οποία αναδύεται μέσω των αρνητικών συναισθημάτων, δηλαδή φόβος, μίσος, οργή κτλ. Ανάλογα με το ποια πλευρά της Δύναμης χρησιμοποιεί ο Τζεντάι έχει και τις ανάλογες δυνάμεις. Στις ταινίες δίνεται η εντύπωση ότι η Σκοτεινή Πλευρά είναι ευκολότερη αλλά δεν είναι πιο δυνατή και αυτό είναι θέμα διαμάχης μεταξύ Τζεντάι και Σιθ.
Η σκοτεινή πλευρά των Σηθ και των απογόνων των
στο παιγνίδι της δύναμης

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Η κλοπή της Ομορφιάς


The Rape of Helen of Troy
1770
Gavin Hamilton

Η άγγελος Ίρις ήλθε με την μορφή της Λαοδίκης,
το ταίρι του Ελικάονος

στην λευκόλενο Ελένη που ύφαινε στο μέγαρο πορφυρό υφαντό
με τους άθλους δύο στρατών
και της μηνά με λόγια φτερωτά στα τείχη πάνω να ανεβεί
τους πολεμιστές με τα μάτια της τα λαμπερά να θωρά:


Ἶρις δ' αὖθ' Ἑλένῃ λευκωλένῳ ἄγγελος ἦλθεν
εἰδομένη γαλόῳ Ἀντηνορίδαο δάμαρτι,
τὴν Ἀντηνορίδης εἶχε κρείων Ἑλικάων
Λαοδίκην Πριάμοιο θυγατρῶν εἶδος ἀρίστην.
τὴν δ' εὗρ' ἐν μεγάρῳ· ἣ δὲ μέγαν ἱστὸν ὕφαινε
δίπλακα πορφυρέην, πολέας δ' ἐνέπασσεν ἀέθλους
Τρώων θ' ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
οὕς ἑθεν εἵνεκ' ἔπασχον ὑπ' Ἄρηος παλαμάων·


Γ Ιλιάδος
ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
δεῦρ' ἴθι νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι 130
Τρώων θ' ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
οἳ πρὶν ἐπ' ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα
ἐν πεδίῳ ὀλοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο·
οἳ δὴ νῦν ἕαται σιγῇ, πόλεμος δὲ πέπαυται,
ἀσπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δ' ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν.
αὐτὰρ Ἀλέξανδρος καὶ ἀρηΐφιλος Μενέλαος
μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο·
τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις.

Ὣς εἰποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ
ἀνδρός τε προτέρου καὶ ἄστεος ἠδὲ τοκήων· 140
αὐτίκα δ' ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
ὁρμᾶτ' ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύ' ἕποντο,
Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ἦσαν

Εστάθηκ’ η γοργόποδη θεά εμπρός της κι είπε: 130

«Έλα γλυκειά μου, πράγματα να ιδής και να θαυμάσης

των χαλκοφόρων Αχαιών, των ιπποδάμων Τρώων,

αυτοί που τον πολύθρηνον αγώνα του πολέμου

ν’ αρχίσουν ήσαν πρόθυμοι, τώρα ησυχάζουν όλοι.

Έπαυσ’ ο πόλεμος και αυτού γυρμένοι στις ασπίδες

κάθονται κι έστησαν ορθά σιμά τους τα κοντάρια,

κι ο ψυχερός Μενέλαος κι ο Πάρις εκεί κάτω

με τα μακριά κοντάρια τους για σε θα πολεμήσουν.

Και ο νικητής ομόκλινην θα σ’ έχη αγαπημένην.»

Είπε η θεά και τρυφερήν της βάζει επιθυμίαν

του πρώτου ανδρός της χώρας της και των γλυκών γονέων.

Κι ευθύς από τον θάλαμον μ’ ένα λευκό μαγνάδι

η Ελένη εχύθη και θερμά τα δάκρυα της κυλούσαν.

Και δυο της θεράπαινες, η κόρη του Πιτθέως

Αίθρα και η μεγαλόφθαλμη Κλυμένη ακολουθούσαν.

Και των Σκαιών Πυλών ευθύς τον πύργον ανεβήκαν.


Η Ελένη, η γνώση, η μεταφυσική, η ομορφιά , η συνείδηση,

τα υλικά αγαθά μέσα στα τείχη των Τρώων και των Τροϊκανών

και έξω να κείτονται των Αχαιών απελπισμένα τα κορμιά

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Ο Κύκνος της Ομορφιάς



Dali's "Leda Anatomica"

Το Ωόν της Αθάνατης Ωραιότητος

Η Λήδα ήταν η μητέρα των Διοσκούρων Πολυδεύκη και Κάστορα, καθώς και της ωραίας βασίλισσας της Σπάρτης Ελένης (εκ του Διός), της Κλυταιμνήστρας, της Τιμάνδρας, της Φοίβης και της Φιλονόης εκ του συζύγου της Τυνδάρεω.

Ο Ζευς την είδε στον Ταΰγετο ή στη μικρή νησίδα «Πέφνον» προ των θαλαμών, την ερωτεύθηκε και ζητώντας τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης, η οποία τον μεταμόρφωσε σε Κύκνο λαμβάνοντας η ίδια μορφή αετού καταδιώκοντάς τον. Τους είδε η Λήδα και αισθανόμενη συμπάθεια προς τον κύκνο έσπευσε να τον σώσει παίρνοντάς τον μέσα στην αγκαλιά της. Λίγο αργότερα η Λήδα κατ΄ άλλους γέννησε δύο αυγά από τα οποία εξήλθαν από το ένα οι δίδυμοι και από το άλλο η Ελένη, ή κατ΄ άλλους ένα αυγό από το οποίο εξήλθε ο Πολυδεύκης και η Ελένη οπότε ο Κάστορας ήταν γιος του Τυνδάρεω.

Ο Κύκνος του Έρωτος

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Η Αλληγορία της Αφροδίτης



Tiepolo: An Allegory with Venus and Time

Αφροδίτη, η ομορφιά της γνώσης στο Αέναο !


Έσπερος, Αποσπερίτης, Αυγερινός, Εωσφόρος

Ο Αυγερινός είναι το δημώδες όνομα του πλανήτη Αφροδίτη, όταν αυτή εμφανίζεται στον ουρανό κατά την αυγή. Γι' αυτό καλείται από πολλούς και "άστρο της ημέρας". Καλείται επίσης και Αποσπερίτης όταν εμφανίζεται μετά την δύση τ ου ηλίου και είναι το λαμπρότερο αντικείμενο στον ουρανό αμέσως μετά τη Σελήνη. Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονόμαζαν και Εωσφόρο ή Έσπερο.

Ιλιάς Ψ 226

Την ώρα οπού προμηνά το φως ο Εωσφόρος

και η κροκόπεπλος προβαίν’ Ηώς απ’ τα θαλάσσια βάθη,

η πυρκαϊά μαραίνονταν και έπαυσε η φλόγα.

ἦμος δ' έωσφόρος εἶσι φόως ἐρέων ἐπὶ γαῖαν,

ὅν τε μέτα κροκόπεπλος ὑπεὶρ ἅλα κίδναται ἠώς,

τῆμος πυρκαϊὴ ἐμαραίνετο, παύσατο δὲ φλόξ.


Χρόνος, η μορφή, ο γλύπτης των όντων

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Όταν σιγώ


...μιλώντας με ήχους σιωπής οραμάτων


"Όταν"


Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό

όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο

όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση

να πλημμυρίζει τα σαλόνια

όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου

να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα

όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.

Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου

ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς

όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια

λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους

όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία

για νόμους ευαγγέλια για μια ζωή με τάξη

όταν ακούω να γελούν

όταν ακούω πάλι να μιλούν εγώ πάντα σωπαίνω.

Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη

κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες

κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή

θ' ανοίξω το στόμα μου

θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες

στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια

οι νέοι έξαλλοι θ' ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους

ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.

Πάλι σας δίνω όραμα.

Μιχάλης Κατσαρός

Όταν καλούμε τους ποιητές
των μεγάλων οραμάτων
...πάλι

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Το ξίφος του Αχιλλέα

http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/lookandlearn-preview/XB/XB175/XB175915.jpg

Giovanni Battista Tiepolo, 1757
Minerva Preventing Achilles from Killing Agamemnon

Παρέμβαση της Αθηνάς
στην σύγκρουση του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα


Ο Αχιλλέας εξοργισμένος επειδή ο Αγαμέμνων διεκδικεί της αιχμάλωτη Βρισηίδα τραβάει το σπαθί του για να τον σκοτώσει. Η ξαφνική εμφάνιση της θεάς Αθηνάς, που σε αυτήν την τοιχογραφία αρπάζει τον Αχιλλέα από τα μαλλιά, αποτρέπει την πράξη βίας.

Α Ιλιάς

Ὣς φάτο· Πηλεΐωνι δ’ ἄχος γένετ’, ἐν δέ οἱ ἦτορ
στήθεσσιν λασίοισι διάνδιχα μερμήριξεν,
ἢ ὅ γε φάσγανον ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ 190
τοὺς μὲν ἀναστήσειεν, ὃ δ’ Ἀτρεΐδην ἐναρίζοι,
ἦε χόλον παύσειεν ἐρητύσειέ τε θυμόν.
ἧος ὃ ταῦθ’ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
ἕλκετο δ’ ἐκ κολεοῖο μέγα ξίφος, ἦλθε δ’ Ἀθήνη
οὐρανόθεν· πρὸ γὰρ ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη 195
ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε·
στῆ δ’ ὄπιθεν, ξανθῆς δὲ κόμης ἕλε Πηλεΐωνα
οἴῳ φαινομένη· τῶν δ’ ἄλλων οὔ τις ὁρᾶτο·
θάμβησεν δ’ Ἀχιλεύς, μετὰ δ’ ἐτράπετ’, αὐτίκα δ’ ἔγνω
Παλλάδ’ Ἀθηναίην· δεινὼ δέ οἱ ὄσσε φάανθεν· 200
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

« Τίπτ’ αὖτ’ αἰγιόχοιο Διὸς τέκος εἰλήλουθας;
ἦ ἵνα ὕβριν ἴδῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο;
ἀλλ’ ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τελέεσθαι ὀΐω·
ᾗς ὑπεροπλίῃσι τάχ’ ἄν ποτε θυμὸν ὀλέσσῃ. » 205

Τὸν δ’ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·

« Ἧλθον ἐγὼ παύσουσα τὸ σὸν μένος, αἴ κε πίθηαι,
οὐρανόθεν· πρὸ δέ μ’ ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη
ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε·
ἀλλ’ ἄγε λῆγ’ ἔριδος, μηδὲ ξίφος ἕλκεο χειρί· 210
ἀλλ’ ἤτοι ἔπεσιν μὲν ὀνείδισον ὡς ἔσεταί περ·
ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
καί ποτέ τοι τρὶς τόσσα παρέσσεται ἀγλαὰ δῶρα
ὕβριος εἵνεκα τῆσδε· σὺ δ’ ἴσχεο, πείθεο δ’ ἡμῖν. »

Τὴν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· 215

« Χρὴ μὲν σφωΐτερόν γε θεὰ ἔπος εἰρύσσασθαι
καὶ μάλα περ θυμῷ κεχολωμένον· ὧς γὰρ ἄμεινον·
ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται μάλα τ’ ἔκλυον αὐτοῦ. »

Ἦ καὶ ἐπ’ ἀργυρέῃ κώπῃ σχέθε χεῖρα βαρεῖαν,
ἂψ δ’ ἐς κουλεὸν ὦσε μέγα ξίφος, οὐδ’ ἀπίθησε 220
μύθῳ Ἀθηναίης· ἣ δ’ Οὔλυμπον δὲ βεβήκει
δώματ’ ἐς αἰγιόχοιο Διὸς μετὰ δαίμονας ἄλλους.

Α

Τα λόγια τούτα επλήγωσαν τα σπλάχνα του Αχιλλέως

κι έστρεψε δύο στοχασμούς μες στα δασιά του στήθη.

Ή θε να σύρη απ’ το πλευρό το ακονισμένο ξίφος

και αφού σκορπίση όλους εκεί, να σφάξη τον Ατρείδην,

ή να σιγάση την οργήν κρατώντας την ψυχήν του.

Και αυτά ως διαλογίζονταν στον νου και από την θήκην

το μέγα ξίφος έσερνε, κατέβηκε ουρανόθεν

η Αθηνά, την έστελνεν η Ήρα η λευκοχέρα,

οπού αγαπούσε ολόψυχα παρόμοια και τους δύο.

Του εστήθη οπίσω κι έπιασε τα ολόξανθα μαλλιά του,

σ’ εκείνον μόνον φανερή και αθώρητη στους άλλους.

Ξιπάσθη αυτός, εστράφηκε κι εγνώρισεν αμέσως

την Αθηνά που φοβερήν στα μάτια λάμψιν είχε.

Και ομίλησε προς την θεάν με λόγια φτερωμένα

«Τ’ ήλθες και συ, ω του Διός του αιγιδοφόρου κόρη;

Του Ατρείδη Αγαμέμνονος να ιδής την αδικίαν;

Αλλά σου λέγω καθαρά και πίστευσε. Με τούτες

τες έπαρσές του γρήγορα θα χάση την ζωήν του»

Και ο φτεροπόδης προς αυτήν Πηλείδης αποκρίθη:

Πρέπει, ω θεά, των δυο σας να σεβασθώ το λόγον,

αν κι είν’ η οργή μου φοβερή. Και όμως αυτό συμφέρει,

όπου υπακούει στους θεούς κι αυτοί τον εισακούουν».

Είπε και από την αργυρήν λαβήν με το βαρύ του

χέρι στην θήκην άμπωσε πάλι το μέγα ξίφος

πειθόμενος στην Αθηνά. Κι εκείνη πάλι ανέβη

στον Όλυμπον μες στους θεούς, στα δώματα του Δία.

Η συνομιλία της κόρης του Διός

με τον γιο της Θέτιδος

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Η εκπαίδευση του Αχιλλέα

The Education of Achilles - Eugene Delacroix

Eugene Delacroix 1862: The Education of Achilles

Μαθητεία του Αχιλλέα κοντά στον Χείρωνα

Ο Αχιλλέας μεγάλωσε κοντά στο κένταυρο Χείρωνα που ζούσε στο Πήλιο. Η γυναίκα του κενταύρου και η μητέρα του, Χαρικλώ, Φίλυρα, τον φρόντιζαν, ενώ ο ίδιος ο κένταυρος τον μύησε στις τέχνες και τα γράμματα, την θεραπεία και στις πολεμικές τέχνες . Μεγάλωσε ο Αχιλλέας και έγινε πάρα πολύ όμορφος. Οι περιγραφές ομιλούν για θεϊκή ομορφιά με μπάσα επιβλητική καθαρή φωνή, μάτια που έλαμπαν και μαλλιά κατάξανθα. Η ανδρεία του έγινε γνωστή σε όλο τον τότε κόσμο μάλιστα λέγεται ότι ερωτήθηκε ο Μενέλαος αν θα μπορούσε να νικήσει στον πόλεμο , απάντησε:
"Είναι αδύνατος η άλωσις της Τροίας άνευ του Αχιλλέως "

Ο μάγος δάσκαλος και ο ημίθεος μαθητής


Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Η οργή του Αχιλλέως

The Anger of Achilles  - Jacques-Louis David

Jacques-Louis David 1819:The Anger of Achilles

Ο Αγαμέμνων αρπάζει την Βρισηίδα
από τον Αχιλλέα
και προκαλεί την οργή του


Α Ιλιάδος

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή· 5
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.

Α

Ψάλλε θεά, τον τρομερό θυμόν του Πηλειάδου Αχιλλέως

Πώς έγινε στους Αχαιούς αρχή πολλών δακρύων.

Που ανδράγαθες ροβόλησε πολλές ψυχές στον Άδη

ηρώων, κι έδωκεν αυτούς αρπάγματα των σκύλων

και των ορνέων – και η βουλή γενόταν του Κρονίδη,

απ’ ότ’, εφιλονίκησαν κι εχωρισθήκαν με έριδα

ο Ατρείδης, άναξ των ανδρών, και ο θεϊκός Αχιλλέας.

Τραγούδησε Μούσα

την τρομερή οργή των Ελλήνων ημιθέων !

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Αι Ειδοί των στοχασμών



Νοέμβριοι Ειδοί!



Μάρτιαι Ειδοί.
Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.
Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σαν βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)

Ψυχή μου να είσαι προσεχτική!