Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

4. Περί Έλληνος

ΘΕΑ ΘΕΜΙΣ

ΣΤΗΛΗ 4. ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ ========================

4.1 Τοις μεν δουλοις η αναγκη νομος, τοις δε ελευθεροις νομος αναγκη. (Δια τους δουλους η αναγκη γινεται νομος,μα δια τους ελευθερους , ο νομος γινετ’ αναγκη). ΔΗΜΑΔΗΣ.

4.2 Φοβητεον ουκ ανδρος απειλην , αλλα νομου φωνην. (Να φοβασαι όχι τις απειλες του ανθρωπου μα την φωνην του νομου). ΥΠΕΡΕΙΔΗΣ.

4.3 Τις εστιν αριστη πολις, η μαλιστα νομων, ηκιστα δε ρητορων ακουουσα. (Ποια είναι η αριστη πολις, Αυτή μαλιστα που πειθαρχη στους νομους, και αγνοη τους ρητορες). ΧΙΛΩΝ .Διογενης Λαερτιος.

4.4 Ερωτηθεις Πιττακος υπο του Κροισου ποια αρχη μεγιστη, απαντησε «η του ποικιλου ξυλου». ( Ερωτηθεις ο Πιττακος υπο του Κροισου ποια είναι η μεγαλυτερη εξουσια, απαντα, «η εξουσια του ποικιλου ξυλου» [Δηλαδη οι νομοι εχαρασετω επι επιφανειας ξυλου και τους εστηναν στην αγορα .] ). ΠΙΤΤΑΚΟΣ. Διογενης Λαερτιος.

4.5 Αρχων ακουε και δικαιως και αδικως. ( Να υπακουης στις εξουσιες και δικαια και αδικα) ΣΟΛΩΝ.

4.6 Την φυλακην ( της πολεως) μη από των νομων της δεινοτητος ποιεισθαι, αλλ’ από των εργων της επιμελειας. ( Να προφυλασουμε την πολιτειαν όχι στην αυστηροτητα των νομων, αλλα στην επιβλεψην των πραξεων μας). ΘΟΥΚΙΔΥΔΗΣ. Γ΄, 46.

4.7 Οι γαρ ποτ’ ουτ’ αν εν πολει νομοι καλως φεροιντ’ αν, ενθα μη καθεστηκη δεος, ουτ’ αν στρατος γε σωφρονως αρχοιτ’ ετι, μηδεν φοβου προβλημα μηδ’ αιδους εχων. ( Ποτε βεβαιως σε καμια πολιτεια, που δεν επικρατει φοβος μπορουν να υπακουονται οι νομοι, ουτε και στρατος μπορει να διοικειται με πειθαρχια, αν δεν εχει φοβο (στους νομους), μητε σεβασμον (στους αρχοντες). ΣΟΦΟΚΛΗΣ. Αιας. 1073.

4.8 Απαξ ο ανθρωπος βιος φυσει και νομοις διοικειται. ( Ολος ο βιος των ανθρωπων διοικειται με την τηρησην των φυσικων και των θετων νομων). ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, 774,7

4.9 Τοις μεν νομοις παλαιοις χρω, τοις δ’ οψοις προσφατοις. ( Οι νομοι που χρησιμοποιεις να είναι παλαιοι, ενώ τα προσφαγια φρεσκα (δηλ. να είναι δοκιμασμενα ). ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ. Στοβαιου Ανθολογια. Α΄.

4.10 Νομου πειθου ( Να πειθεσε από τους νομους) ΣΩΣΙΑΔΗΣ. « Υποθ. Επτα Σοφ».

4.11 ομω βοηθειν, ανομια πολεμειν. (Βοηθοντας τον νομον πολεμεις την ανομια). ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ. Στοβαιου Ανθολογια.

4.12 Νομος εστι θεος, τουτον αει παντοτε τιμα. ( Ο νομος είναι θεος, αυτόν να τιμεις παντα). ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ.

4.13 Ο νομος , ως υφαντης, εκαστω ημων το πρεπον και το μετριον και το αρμοττον αποδιδωσι. ( Ο νομος ως υφαντουργος διδει στον καθενα από εμας ότι του αρμωζει, ότι είναι κανονικον και ότι του πρεπει). ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ. Πλουταρχου Ηθικα 157c.

4.14 Τον νομον αναγκη τον προκειμενον δεβειν. ( Είναι αναγκη κανεις να σεβεται τους νομους που εχουν θεσπισθη από την πολιτεια). ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ιφιγενεια εν Ταυροις 1189.

4.15 Παυσαι. Το μεν γαρ συνεχον ανθρωπων πολεις τουτ’ εσθ’, όταν τις τους νομους σωζη καλως. ( Παυσται. Αυτό που συγκρατη τα κρατη τουτον είναι, όταν δηλαδη κανεις επιβλεπη ώστε να τηρουνται οι νομοι). ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ικεται 312.

4.16 Ουκ αν εκωλυον οι νομοι ζην εκαστον κατ’ ιδιην εξουδιην, ειμη ετερος ετερον ελυμαινετο. Φθονος γαρ στασιος αρχην απεργαζεται. ( Ποτε δεν θα εμποδιζαν οι νομοι τον καθενα να ζη με την δικην του προτιμησην, αν ο ενας ανθρωπος δεν εβλαπτε τον αλλον. Γιατι ο φθονος γεννα τα ελατηρια των στασεων). ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ. Στοβαιου Ανθολογια.

4.17 Χειρωσι νομοις ακινητοις χρωμενη πολις κρεισσων εστιν η καλως εχουσιν ακυροις. ( Η πολιτεια είναι πιο ισχυρη, όταν χρησιμοποιη νομους χειροτερους μα σταθερους παρα νομους που εχουν καλως τεθη, αλλ’ όμως δεν εχουν κυρος). ΘΟΥΚΙΔΥΔΗΣ. Γ΄, 37

4.18. Ο νομος τυραννος ων των ανθρωπων πολλα παρα την φυσιν βιαζεται. ( Ο νομος είναι τυραννος των ανθρωπων, και πολλα παρα την φυσιν αναγκαζει να γινωνται). ΠΛΑΤΩΝ. Νομοι.

4.19 Ο μη μετεχων νομου εστι νοσος της πολεως. ( Εκεινος που δεν μετεχη στην ζωην της πολεως τη ρυθμισμενη με την νομοθεσιαν, αυτος είναι αρρωστια της πολεως). ΠΛΑΤΩΝ.

4.20 Ζητει νομους το μεν συμπαν δικαιους και συμφεροντας και σφισιν αυτοις ομολογουμενους. Προς δε τουτοις, οιτινες τας μεν αμφισβητησεις ως ελαχιστας τας δε διαλυσεις ως οιον τε ταχιστας τοις πολιταις ποιουσι. ( Να ζητεις νομους που στο συνολον τους να είναι δικαιοι και συμφεροντες και τετοιοι που να συμφωνουν στο περιεχομενον τους. Εκτος απ’ αυτό νομους που τις διαφορες αναμεσα στους πολιτας να τις κανουν οσον το δυνατον ελαχιστες και τις διαλυσεις των διαφορων των πολιτων οσον το δυνατον ταχυτερες). ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ. Προς Νικοκλεαν.

4.21 Tους μεν της πολεως νομους βιασασθαι δυνατον, τους δε της φυσεως ου. ( Τους θετους νομους ειναι δυνατον να τους παραβη κανεις, όχι όμως και τους φυσικους). ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ.

4.22 Εν τοις νομοις εστιν η σωτηρια της πολεως. ( Εις τους νομους βασιζεται η σωτηρια της πολεως). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Πολιτεια Α ΄ , 4 1360 α

4.23. Νομω τα παντα γιγνεται και κρινεται (Όλα γινονται και κρινονται με βασην τους νομους) ΜΕΝΑΝΡΟΣ. Γνωνικα Μον.

4.24 Οπου βια παρεστιν, ουδεν ισχυει νομος. ( Εις το κρατος που ισχυει η βια, είναι τυραννικον, ο νομος δεν ισχυει) ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ. Γνωμικα Μον.

4.25 Επι πασι τον αυτόν νομον τιθεναι ο νομοθετης (Ο νομοθετης διαταζει ο νομος να ισχυει για ολους ανευ διακρισεως ). ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ. 24,18.

4.26 Βλαπτουσιν οι πονηροι νομοι και τας ασφαλως οικειν οιομενας πολεις. ( Βλαπτουν οι πονηροι νομοι κι αυτές ακομη τις πολιτειες που εχουν την ιδεα ότι διοικουνται με ασφαλεια). ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ. 20,49.

ΠΕΡΙ ΑΓΡΑΦΟΥ ΝΟΜΟΥ

4.1.1 Το καλως εχον που κρειττον εστι του νομου (Ότι είναι ωραια ρυθμισμενον είναι ανωτερον κι από τον νομον) ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ. Στοβαιου Ανθολογια.

4.1.2 Και τον σοφον ου κατά τους κειμενους νομους πολιτευεσθαι, αλλα κατά τον της αρετης. ( Ο σοφος δεν συμπεριφερεται κατά τους κειμενους νομους , αλλα κατά τον νομον της αρετης ). ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ. Βιοι Φιλοσοφων. «Αντισθενης» 4

4.1.3 Νομος πονηρος ανομιαν παρεισφερει. ( Ο κακος ο νομος παρεισαγει (γεννα) την παρανομια). ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ. Γνωμ. Μον.

4.1.4 Λιθοι και πλινθοι και ξυλα και κεραμοι ατακτως ερριμμενα ουδεν εστι. ( Πετρες και πλίνθοι και ξυλα και κεραμοι ατακτως ριγμενα δεν εχουν ουδεμια αξια). ΞΕΝΟΦΩΝ. Απομνημενευματα. Γ΄,1,7

4.1.5 Ουδεν ατακτον των φυσει. ( Ουδεν είναι ατακτον εκ φυσεως ). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Φυσικα 8,1,6

ΠΕΡΙ ΟΡΚΟΥ

4.2.1 Ορκοις τα μη δικαια μη νικαν λεγω ( λεγω πως δεν πρεπει με ορκους να νικα ότι δεν είναι δικαιον) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Ευμενιδες 432

4.2.2 ορκος γαρ ουτι Ζηνος ισχυει πλεον ( κανεις ορκος δεν εχει την δυναμιν μεγαλυτερα του Διος ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Ευμενιδες 621

4.2.3 ψηον φεροντες ορκον αιδεσθαι, ξενοι ( τον ορκον σας κρατειτε, ξενοι, καθως την ψηφον σας θα ριχνετε ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Ευμενιδες 680

4.2.4 κρινασα δ’ αστων των εμων τα βελτατα ηξω, διαιρειν τουτο πραγμ’ ετητυμως, ορκον ποροντας μηδεν εκδικον φρασειν ( κι εγω αφου διαλεξω τους καλυτερους από τους πολιτας μου, θα ελθω, να κρινουμε την υποθεσιν αυτή σωστα, αυτοι τον ορκον δεν πατουν με αδικον εις την σκεψιν ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. ΕΥΜΕΝΙΔΕς 487

4.2.5 ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Πελοπα κατομνυμ,’ ος πατηρ τουμου πατρος του σου τα’ εκληθη, τον τεκοντα τ’ Ατρεα ( ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Ορκιζομαι εις το ονομα του Πελοπος, πατηρ δικος μου και δικος σου, και εις το ονομα του Ατρεως που μας εγεννησε )

4.2.6 ΠΥΛΑΔΗΣ: Τιν’ ουν, επομνυς τοισιδ’ ορκιον θεων; ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Αρτεμιν, εν ησπερ δωμασιν τιμας εχω ΠΥΛΑΔΗΣ: Εγω δ’ ανακτα γ’ ουρανου, σεμνον Διαν ( ΠΥΛΑΔΗΣ: Λοιπον ποιον θεον προστατη των ορκων αυτων βαζεις; ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Την Αρεμιν, εις τον ναον της οποιας εχω τιμητικον αξιωμα ΠΥΛΑΔΗΣ: Κι εγω εις τον αρχονα του ουρανου,τον Διαν τον σεβαστον) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Ιγιγενεια η εν Ταυροις 747

4.2.7 «ιστω νυν τοδε Γαια και Ουρανος ευρυς υπερθε και το κατειβομενον Στυγος υδωρ, ος τε μεγιστος ορκος δεινοτατος τε πελει μακαρεσσι θεοισι, ση θ’ ιερη κεφαλη…..» ( «μαρτυρες μου τωρα σε τουτο η Γαια κι ο ευρυς Ουρανος υπερθεν και το κατασταλαζον της Στυγος υδωρ, που μεγιστος και δεινοτατος ορκος είναι για τους μακαριους θεους, κι η δικην σου ιερη κεφαλη….» [Η Ηρα ορκιζεται, και εις την ιερην κεφαλην του Διος ] ) ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ. Ραψωδια Ο΄ 36

ΌΛΑ!......ΠΕΡΙ ΈΛΛΗΝΟΣ!


ΚΩΔΙΞ ΈΛΛΗΝ

1 σχόλιο:

  1. Ειρήνη εάν είναι δυνατόν, δικαιοσύνη με κάθε τρόπο!!!
    Η έννοια της Δικαιοσύνης, αποτελεί ένα από τα υψηλότερα ιδανικά του ανθρώπου, τα οποία συναντούμε στην αρχαία ακόμη εποχή. Την εποχή αυτή, η δικαιοσύνη θεωρείτο ότι αποδιδόταν από τις θεότητες που ήσαν υπεύθυνες γι’ αυτό το σκοπό। Πρώτη θεά της δικαιοσύνης φαίνεται να είναι η Θέμις, κόρη του τιτάνα Ουρανού και της αρχέγονης Γης, η οποία εμφανίζεται φέρουσα τις ζυγαριές της δικαιοσύνης. Κόρη του Δία και της Θέμιδας είναι η θεά Δίκη, η οποία αντίθετα από τη μητέρα της, είναι υπεύθυνη για την ανθρώπινη δικαιοσύνη.

    Οταν οι νόμοι καταλήγουν αμφίνομοι πολλών παραθύρων, η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί και οι όρκοι δίνονται από επίορκους παρανόμους, του δικαίου, καταπατητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή