Περί Δικαιοσύνης

....όπως την ονειρεύτηκαν ακριβοδίκαιη
οι πρώτοι άνθρωποι και Έλληνες
σύζυγο του Διός.
Θέμις ... μητέρα των Ωρών και των Μοιρών

Περί δικαιοσύνης
Δικαιοσύνη; Πότε; Πως; Που;

Πότε:
Εν αρχή ην και συμφώνως με τας Δημιουργικάς Αρχάς,
ην, ο Λόγος της Δικαιοσύνης, ο νοητός!
Χωρίς την εγγύηση και την άρρηκτη διαβεβαίωση της…..ο κόσμος
διάκοσμος δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης.
Δεν πληρεί τις προδιαγραφές ενός εγκόσμιου έργου, κόσμημα με Ήθος.
Η αδικία είναι εξοργιστική από όπου και αν προέρχεται,
είτε από θεό …είτε από άνθρωπο και δεν μπορώ να την ανεχθώ και να την αποδεχθώ. Αντιβαίνει με τον ορθό νου.
Αδίστακτα τον εξοντώνει, τον κατακρεουργεί.
Φθάνει πια με αυτή την άδικη ….παράλογη απουσία της ορθοφροσύνης.

Πως:
Εν αρχή αποφαίνεται …..ο Ηράκλειος Λόγος …ασχολούμενος με την εντεταλμένη δικαιοδοσία του, σε αξύνετους υπνοβάτες:
«Αλλά ενώ ο Λόγος παραμένει ο ίδιος, οι άνθρωποι παραμένουν ασυλλόγιστα αξύνετοι τόσο πριν τον ακούσουν όσο και μετά. Διότι όλα γίνονται κατά αυτόν το λόγο τόνδε σύμφωνα με αυτόν το λόγον αλλά και δια τούτο,..»
Η έννοια τη Δικαιοσύνης, ο Ήλιος της, είναι η κάθετη δύναμη που ανυψώνει τον άνθρωπο σε ορεσίβιες υψηλές του Ολύμπου κορυφές … στο ζενίθ της ακτινοβολίας του. Προχωρών μετά τον Ζυγό, την Ζυγαριά και την Κρίση του, σε δύσβατα μονοπάτια πυριφλεγούς συνείδησης ….αυτόφωτης.
Μεταφέρων την ύλη των εύφορων πεδιάδων σε μετουσιώσεις της συντελεσμένης πραγματικότητας …. Ως χαρμόσυμο μήνυμα ευδοκίας.
Αυτό … της εμπειρίας του Πνεύματος της Περιπέτειας του και της Επιστροφής του…
Νόμιμο κτήμα ,απόκτημα της οντολογικής περιουσίας του ανθρώπου.
Δικαιωματικά πλέον του ανήκει!

Που:
ΕΔΩ!
Δέον,
Αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη, η Γη να μη ξαναβγάλει χορτάρι,
Ο άνεμος να κοπάσει να λιγοστέψει,
Τα νερά να πάψουν να τρέχουν,
Ο Ήλιος να μην ανατείλει ξανά,
Τα αστέρια να σβήσουν,
Η Σελήνη …να αποχωρήσει.
Όλος ο κόσμος ,
Σε μια ηφαιστειακή έκρηξη …πυροτέχνημα αλουργίδας
ξυπόλητος κόσμιος πρίγκιπας
της αμπώτιδος,
στα κοσμικά ρεύματα να βυθισθεί ξανά.

Αυτή είναι η Ετυμηγορία των Πολεμιστών
Στην Δίκη των Αστεριών!
Φτάνει πια με αυτή την αδικία…του αντινού
και με το παράλογο της αδικίας ενός παρασιτικού ιού.

"Θέμις" θα πει... ίσταται πάνω απ' όλα

Πηγή