Άγρυπνοι Τοίχοι

Εκατοντάδες πόδια στον αέρα, τέσσερις ορειβάτες από το Δίκτυο Δράσης Rainforest κρεμούν  ένα τεράστιο πανό έξω από μια κατασκευή γερανών στην παραμονή των διαδηλώσεων κατά  του ΠΟΕ, στο Σιάτλ, το 1999. John Sellers
Beautiful Trouble

Το 1999, μάθαμε ότι το Σιάτλ είναι και ακτιβισμός. Και τι ακτιβισμός! Στα τέλη του Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς, είδαμε στις τηλεοπτικές οθόνες τα πλήθη νεαρών και μη, ακτιβιστών να συγκρούονται με την αστυνομία. Είδαμε δακρυγόνα, κλομπ, είδαμε σημαίες να ξετυλίγονται, πλακάτ και συνθήματα και ένα πλήθος κυριολεκτικά ασυγκράτητο, το οποίο μαινόταν εναντίον ενός κοινού αλλά ήδη «σεσημασμένου» εχθρού: Της παγκοσμιοποίησης και του φιλελευθερισμού που εξέφραζε η Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, της οποίας η σύνοδος γινόταν τις ημέρες εκείνες στην πόλη. Εννέα χρόνια αργότερα, όλοι παραδέχονται ότι το Σιάτλ ήταν η αρχή ενός κινήματος το οποίο διαδόθηκε ταχύτατα χάρη στην τεχνολογία και κυρίως το Διαδίκτυο. Ενός κινήματος που για τους φανατικούς υποστηρικτές του είναι η φωνή διαμαρτυρίας και για τους δριμείς επικριτές του είναι μια γραφική αντίδραση σε έναν κόσμο που έχει πάρει τον δρόμο του και δεν αλλάζει.
Το Σιάτλ και τα γεγονότα του 1999 έρχονται ξανά στην επικαιρότητα χάρη στην ταινία με τίτλο «Μάχη στο Σιάτλ» του Ιρλανδού ηθοποιού και πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Στιούαρτ Τάουνσεντ.
Μαριλια Παπαθανασιου Καθημερινή

Αν η δημοκρατία δεν έσωζε  τις τράπεζες δεν θα είχε πτωχεύσει,  θα είχε  κρατήσει την αρετή και θα είχε σώσει  την ομορφιά στη γη

Μέρες του ΄Σιατλ